Vuurwerkt helpt bij inburgering nieuwkomers

Majid Kalaai aan het werk bij inburgering van nieuwkomers

Majid Kalaai is docent Arabisch bij het Onthaalbureau Inburgering Limburg. Hij vertelt…

“Vuurwerkt is voor mij een methode waarin emoties een grote rol spelen. Telkens wanneer ik “Vuurwerkt!” toepaste in mijn lessen kwamen er veel gevoelens en herinneringen naar boven.  Cursisten hadden niet alleen leuke herinneringen. Sommige nieuwkomers hadden een eerder droevig verhaal waar ze kracht uit putten. Die herinneringen ophalen en vertellen maakte natuurlijk heel wat los bij de groep. Hier en daar moesten ze wel eens een traantje wegpinken.

Het is zaterdag 30 januari 2010 wanneer ik bij de Hindi groep “Vuurwerkt!” toepas. Zelf spreek ik geen Hindi, waardoor ik het verhaal niet van de eerste hand kon meevolgen. Gelukkig merkte ik heel duidelijk aan de non-verbale taal, die voor deze methode van groot belang is, hoe de verteller zich voelde en hoe de groep het ervoer.

“Toen ik klein was leerde mijn vader me fietsen. Het was een pijnlijke en moeizame onderneming. Telkens opnieuw stapte ik op mijn fietsje en reed ik enkele meters vooruit. Maar telkens opnieuw ging ik theatraal tegen de vlakte. Mijn vader rende naar me en hielp me recht, wreef een keer over mijn knieën en duwde me weer vooruit. Daar gaan we weer, enkele meters verder, kwak, mijn tweede ontmoeting met het tarmac. Dit keer fietste ik sneller en was de klap ook harder. Mijn knie en elleboog waren geschaafd. Derde keer goede keer dachten we! Papa sprak me moed in en gaf me weer een fikse duw. Het lukt, ik fie….!Voor ik het kon uitspreken reed ik keihard tegen de achterkant van een geparkeerde bestelwagen. Nu wilde ik niet meer. Ik had me te veel pijn gedaan. Toch, nog voor ik het besefte, zat ik weer op mijn fiets. Dit keer lukt het echt! Ik kon fietsen!

Toen het avond werd en we de fiets terug gingen opbergen vroeg mijn vader me wat ik geleerd had vandaag. Trots antwoordde ik, fietsen papa. Hij keek me en zei, nee jongen, leren fietsen is een manier om een groter doel te bereiken. Als je een keer in de put zit, als je geen uitweg ziet, als je het moeilijk krijgt op je school of werk, als je iets wil doen in je leven maar er zit teveel tegen. Denk dan terug aan deze dag. De dag waarop je hebt leren fietsen.

Als mijn vader me vandaag zou vragen wat ik 22 jaar geleden had geleerd dan zou ik zeggen, doorzettingsvermogen en wilskracht papa.”

Het verhaal van deze jongen had de hele groep ontroerd op een positieve manier. De boodschap die hij van zijn vader kreeg en graag wil doorgeven aan anderen werd heel duidelijk. In moeilijke tijden moet je op zoek gaan naar je eigen krachten. Door een herinnering op te halen waarin je het heel moeilijk had maar toch succes boekte zorgt voor een extra motivatie en kracht. Dat succesverhaal terug voor ogen halen zorgt ervoor dat je in het heden en in de toekomst weer nieuwe obstakels kan overwinnen. Dan wil ik nog graag eindigen met de volgende citaat van Constance Baker Motley (1921 – 2005)

“Wie iets echt wil doen, vindt altijd een weg;
wie iets niet wil doen, vindt altijd een excuus!”